ID: 42459
Omschrijving
Prachtig groot werk in zeer mooie staat .Doek van 100x60 .Duur gelijst. Kan zo aan de muur. Richtprijs 1850,-
Samen met vriend H J van der Weele werkte hij vaak op de Veluwse heide bij Elspeet en Nunspeet. De kudde van Willem Mouw was favoriet. Willem was een markant figuur. Hij was lang en mager. Hij droeg zwarte kleren. Op het hoofd een kleine, zwarte pet. In zijn hand altijd een staf met aan één einde een klein schepje. Mocht er, ondanks de hond, een schaap afdwalen dan werd deze met een kluitje grond teruggeroepen.
De bijbel had hij op zak en hij wist hem ook te gebruiken. Eén voorval uit de geschiedenis wil ik hier noemen. De freule Ima van Eysinga en Selma Lagerlöf kwamen een keer samen naar de heide. Het was Zondag. Zonder er bij na te denken namen zij hun schetsboeken mee.
De herder zag het bedroefd aan. Zonder wat te zeggen haalde hij zijn versleten Bijbel uit zijn zak en las: \"Zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen, maar de zevende dag is de Sabbat des Heeren Uw Gods, dan zult gij geen werk doen, gij noch uw zoon, noch uw dochter, noch uw dienstknecht, noch uw dienstmaagd, noch uw os, noch uw ezel, noch enig ander van uw vee, noch de vreemdeling die in uw poorten is\".
Op hun vragende blik wees hij naar hun schetsboek. Dat deze woorden niet uit hardheid waren bedoeld blijkt wel uit de vriendschap die er tussen die drie groeide. De dingen om hem heen gaf hij graag Bijbelse namen. Een klein beekje door de hei noemde hij de zondvloed. Hij schaamde zich niet om de mensen te wijzen op zonden die zij verborgen of openbaar bedreven. Ook is hij enige tijd ouderling geweest in de Hervormde Kerk en zondagschoolmeester.
De ouderen in Elspeet weten dit nog goed. Willem Mouw kreeg op de heide weleens koninklijk bezoek. Koningin Wilhelmina ging af en toe schilderen op de hei en zij bezocht Willem Mouw dan. Dit hebben beiden op prijs gesteld.
ZIE OOK MIJN ANDERE ADVERTENTIES.
Samen met vriend H J van der Weele werkte hij vaak op de Veluwse heide bij Elspeet en Nunspeet. De kudde van Willem Mouw was favoriet. Willem was een markant figuur. Hij was lang en mager. Hij droeg zwarte kleren. Op het hoofd een kleine, zwarte pet. In zijn hand altijd een staf met aan één einde een klein schepje. Mocht er, ondanks de hond, een schaap afdwalen dan werd deze met een kluitje grond teruggeroepen.
De bijbel had hij op zak en hij wist hem ook te gebruiken. Eén voorval uit de geschiedenis wil ik hier noemen. De freule Ima van Eysinga en Selma Lagerlöf kwamen een keer samen naar de heide. Het was Zondag. Zonder er bij na te denken namen zij hun schetsboeken mee.
De herder zag het bedroefd aan. Zonder wat te zeggen haalde hij zijn versleten Bijbel uit zijn zak en las: \"Zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen, maar de zevende dag is de Sabbat des Heeren Uw Gods, dan zult gij geen werk doen, gij noch uw zoon, noch uw dochter, noch uw dienstknecht, noch uw dienstmaagd, noch uw os, noch uw ezel, noch enig ander van uw vee, noch de vreemdeling die in uw poorten is\".
Op hun vragende blik wees hij naar hun schetsboek. Dat deze woorden niet uit hardheid waren bedoeld blijkt wel uit de vriendschap die er tussen die drie groeide. De dingen om hem heen gaf hij graag Bijbelse namen. Een klein beekje door de hei noemde hij de zondvloed. Hij schaamde zich niet om de mensen te wijzen op zonden die zij verborgen of openbaar bedreven. Ook is hij enige tijd ouderling geweest in de Hervormde Kerk en zondagschoolmeester.
De ouderen in Elspeet weten dit nog goed. Willem Mouw kreeg op de heide weleens koninklijk bezoek. Koningin Wilhelmina ging af en toe schilderen op de hei en zij bezocht Willem Mouw dan. Dit hebben beiden op prijs gesteld.
ZIE OOK MIJN ANDERE ADVERTENTIES.